پروتکل الحاقی و دیپلماسی ایران

سخنران : صالحی؛ گزارشگر : بهیار مقدم، سید رازق؛

(‎8 صفحه – از 152 تا 159 )

خلاصه ماشینی: “البته خوشبختانه 2 ماه قبل از آن ـ ژوئن سال گذشته ـ به آقای البرادعی در یک جلسه خصوصی گفته بودم که ما می خواهیم 7000 مگاوات نیروگاه هسته ای بسازیم و برای تامین سوخت مطمئن برای این نیروگاه ضرورت دارد که خودمان دست به کار شویم و تمام امکانات لازم برای تولید سوخت را در ایران ایجاد کنیم تا مطمئن از تامین سوختش باشیم. اما در مورد قطعنامه مورد نظر سندی به آن پیوست شد مبنی بر این که 18 کشور از 35کشور عضو شورا که از اعضای جنبش عدم تعهد هستند تفسیرشان مطابق تفسیر جمهوری اسلامی است، انتشار این سند و ضمیمه شدن آن خیلی با ارزش است و بحث حقوقی خود را دارد. یعنی الان کشورهایی هم که در مدار آمریکا هستند به میزانی تحت فشار قرار دارند و حتی آقای البرادعی به تازگی اعلام کرد که از این به بعد فعالیت های غنی سازی به صورت کنسرسیوم انجام گیرد. اما اعتقاد نظام جمهوری اسلامی این است که هر معاهده ای در جهت تثبیت صلح جهانی باشد، در راستای منافع ملی اوست، به همین خاطر معاهده عدم استفاده از سلاح های شیمیایی را امضاء کردیم. سوال: شما فکر نمی کنید که امضای پروتکل با این همه خون شهدا که برای صیانت از مملکت اسلامی ریخته شد تضاد داشته باشد؟ جواب: ببینید، خیلی از پروتکل های دیگر را هم که امضاء می کنیم همین طور است.”