نبود سرمایه اجتماعی و تأثیر آن در امنیت

مصاحبه شونده : افتخاری، اصغر؛

(‎4 صفحه – از 86 تا 89 )

خلاصه ماشینی: “4. کسب اقتدار: به هر میزان که شما بتوانید اعمال نفوذ مشروع و پذیرفته شده بر روی دیـــگر بازیگران برای خودتان کسب کنید، به سرمایه اجتماعی خود افزوده اید. 2. وضعیت سرمایه اجتماعی در جمهوری اسلامی ایران؟ با توجه به تعریف به عمل آمده از «سرمایه اجتماعی» و «شاخصهای» پیشنهادی مشخص می شود که وقوع انقلاب اسلامی خود رخداد بزرگی به شمار می آید که به واسطه آن سرمایه ملی از ناحیه آن رشد و افزایش چشمگیری را شاهد بود. در مجموع می توان ادعا کرد که توجه به «سرمایه اجتماعی» از ابتدای پیروزی انقلاب اسلامی، به خاطر ماهیت مردمی‌و ویژه انقلاب، در دستور کار بوده است؛ اگر چه این عطف توجه کم یا زیاد شده است. علت این امر نیز به شرایط تازه منطقه ای وجهانی باز می گردد که می طلبد توان ملی را از ناحیه سرمایه اجتماعی هر چه بیشتر تقویت نمود تا از این طریق بر تحریمهای علنی و پنهان اعمال شده بر ضد جمهوری اسلامی ایران در حوزه های مرتبط با سرمایه‌های فیزیکی، مالی و انسانی، فایق آمد. سرمایه اجتماعی از جمله مجالهای موسع و بازی است که جمهوری اسلامی ایران می تواند‌‌و باید‌در تقویت آن بکوشد؛ چرا که در سایر سرمایه‌ها، تعاملات وشبکه های جهانی بسیار موثر حاضر شده و مانع از توسعه و افزایش سرمایه می شوند. 4) اصلاح گری: نهادهای مدنی با تجمیع خواسته های مردمی باید حکومت را در مقابله با مفاسد و مشکلات یاری رسانیده و بدین ترتیب ضمن فراهم آوردن زمینه مشارکت هر چه بیشتر مردم ،آن را در راستای منافع ملی نهادینه سازند.”