مطالعه تطبیقی مفهوم و انواع دعاوی بین اشخاص مختلف

نویسنده : احمدی، خلیل؛

(‎24 صفحه – از 1 تا 24 )

چکیده:
تعدد اصحاب یک دعوا وقتی محقق می شود کـه یـا هـر کـدام از آنهـا مـدعی نفـع مسـتقلی در موضوع دادرسی باشد یا این که خواهانها و خواندگان متعدد با منافع مشترک دعوایی را مطـرح یا از آن دفاع کننـد. کـاربرد اصـطلاح «رای غیـر قابـل تجزیـه و تفکیـک» نـاظر بـه دعـوای بـین خواهانها و خواندگان دارای نفع مشترک است . «دعوای غیر قابل تجزیه و تفکیـک» از مصـادیق دعوای بین اشخاص با نفع مشترک است ، ولی این خصیصه فقط بـین خوانـدگان وجـود دارد و در این نوع دعوا باید همه خواندگان طرف دعوا قرار گیرند. ماده ٧٤ قانون آیـین دادرسـی مـدنی ناظر به «دعاوی غیر قابل تجزیه و تفکیک» است . در این مقاله به بررسی تطبیقی مفهوم و انواع دعاوی بـین اشـخاص مختلـف پرداختـه مـی شـود. وضعیت فعلی و مطلوب حقوق کشورمان درخصوص این موضوع نیز تشریح خواهد شد.