بررسی مسئولیت کیفری و مدنی دایه با رویکردی بر قوانین کیفری ایران
نویسنده : نصیری سقرلو، اقلیمه؛
(38 صفحه – از 13 تا 50 )
چکیده:
موضوع پژوهش حاضر بررسی مهم‌ترین مسئولیت‌های حقوقی دایه با توجه به مبانی فقهی و حقوقی آن می‌باشد. دایه، زنی که به جای مادرء نگهداری و پرورش نوزاد را بر عهده می‌گیرد و معمولا او را با شیر خود تغذیه میکند. با آنکه نگهداری از نوزاد و شیردهی به او عملا و نیز به لحاظ حقوق دو کار مجزا تلقی می‌شده، همواره ترجیح این بوده است که دایه، مرضعه نوزاد نیز باشد. امروزه به شخصی که در نگهداری کودک به مادر کمک میکند پرستار کودک می‌گویند. همان طور که در تحقیق حاضر بیان شده استخدام دایه از گذشتههای دور و پیش از اسلام در جوامع اسلامی معمول بوده و انگیزههای متعددی برای استخدام دایه وجود داشته است. در دوران جدیدهء اما همراه با تغییر شرایط اجتماعی، امور نگهداری، حضانت و شیردهی نوزادان و کودکان» ساختار حقوقی و فرهنگی متفاوتی یافت. یافته‌های پژوهش حاضر نشان داد که عملکرد حقوقی پرستاران کودک (یا همان دایه‌گان قدیم) را می‌توان در چارچوب مسئولیت مدنی و کیفری پرستاران متخصص ارزیابی نمود. به این ترتیب، چنانچه نوزاد یا کودکی به واسطه تخلفات و خطاهای تشخیصی، درمانی و مراقبتی و … یک پرستار کودک، دچار آسیب جسمی یا روانی شود، فرد پرستار، به طور مستقیم و غیرمستقیم مسئول تقصیرات خواهند بود. همچنین اگر در صورت غفلت، عدم مهارت و سهل انگاری در فرآیند نگهداری و مراقبت از نوزاد یا کودک، خسارت و آسیبی ایجاد شود، فرد پرستار، ملزم به جبران خسارات وارده خواهد بود.
آخرین دیدگاه‌ها