امکان سلب حقوق مربوط به شخصیت در فقه و حقوق ایران

نویسنده : ملکی، مصطفی ؛

(‎25 صفحه – از 119 تا 143 )

چکیده:
سلب حقوق مدنی از دو حالت خارج نیست یا شخص حق تمتع از حقوق مدنی را از خود سلب می کند و یا حق اجرای حقوق مدنی را از خود سلب میکند. سلب حق تمتع تمام حقوق مدنی قابل تصور نیست و غیر عقلایی و در نتیجه باطل است. اما در سلب حق تمتع بعضی از حقوق مدنی مانند حق مالکیت یا حق ازدواج، باید بین سلب حقی که دارای مصادیق متعدد است و سلب حقی که دارای حالت واحد و بدون مصداق است تفاوت قائل شد. سلب حق تمتع حقی که دارای مصادیق متعدد است بر طبق ماده ٩٥٩ ق. م در صورتی نافذ است که به صورت جزئی باشد. به عنوان مثال سلب حق ازدواج در صورتی نافذ است که با شخص معین و در مدت محدود و معین صورت می گیرد. اما سلب حق تمتع بعضی از حقوقی که دارای حالت واحد ند مانند حق حرّیت، بر طبق ماده ٩٦٠ قانون مذکور باطل است. سلب حق اجرای تمام حقوق مدنی نیز غیر قابل تصور و غیر عقلایی و در نتیجه به استناد ماده ٩٥٩ قانون فوق الذکر باطل است و سلب حق اجرای بعضی از حقوق مدنی که دارای مصادیق متعدد هستند بر طبق ماده فوق الذکر در صورتی نافذ است که به صورت حزئی صورت گیرد. اما سلب حق اجرای بعضی از حقوق مدنی که دارای حالت واحد و بدون مصداق هستند بر طبق ماده ٩٦٠ قانون مذکور باطل است با این حال محدود نمودن آن در صورتی که مخالف قوانین و اخلاق حسنه نباشد نافذ است.