ماهیت و جایگاه مالکیت زمانی در فقه و حقوق ایران

نویسنده : سلطانی متهور، علیرضا ؛

(‎36 صفحه – از 9 تا 44 )

چکیده:
یکی از پدیده های نوظهور در عرصه حقوق قراردادها، پدیده انتقال مالکیت بصورت زمان بندی شده است. که چندی است مورد بحث محافل حقوقی ایران تحت عناوین از قبیل؛ بیع زمانی، تایم شرینگ و مالکیت زمانی قرار گرفته است. در این نوشتار، نویسنده ماهیت حقوقی بیع زمنی و تایم شرینگ را مورد بررسی قرار داده و عدم ضرورت قید دوام، در مالکیت را تبیین نموده است. آنگاه با پذیرش انتقال مالکیت زمانی، به بررسی جایگاه تایم شرینگ در بین عقود معین و نامعین و نامعین پرداخته و پس از بیان دیدگاهها و آرای مختلف فقها و حقوقدانان زوایای دقیق تایم شرینگ را تبیین نموده است.