تبیین فقهی- حقوقی ضمانت اجرای شرط بکارت در عقد نکاح
نویسنده : یاسینی نیا، هاجر ؛ نویسنده مسئول : خورسندیان، محمد علی ؛
(21 صفحه – از 443 تا 463 )
چکیده:
در سنت اسلامی و ایرانی بکارت امری مطلوب و هم‌تراز با پاکدامنی، شرافت، شایستگی و نجابت است از این‌رو اغلب مردان، وجود این پاکدامنی را از ضروریات شروع زندگی می‌دانند. هرچند نبود بکارت (ثیبوبت) از عیوب منصوص نکاح در فقه و قانون نیست، اما سوال این پژوهش آن است که فقدان بکارت دارای چه ضمانت اجرای حقوقی است؟ نظر فقها در خصوص فقدان این وصف متفاوت است؛ برخی با شرایطی قائل به حق فسخ و بعض دیگر آن را از موجبات کاهش در مهریه دانسته و اعتقاد به عدم حق فسخ دارند. عده‌ای نیز قائل به تفصیل هستند. قریب به اتفاق حقوقدانان آن را مشمول ماده 1128 قانون مدنی و از موجبات فسخ نکاح می‌دانند. با وجود ورود نیافتن اکثریت نویسندگان حقوقی به بحث تکلیف مهریه در صورت عدم فسخ، کاوش در مبانی فقهی و روایی، نشان می‌دهد به اعتقاد بسیاری از فقها در صورت عدم ایجاد حق فسخ یا عدم اعمال فسخ نکاح، تقلیل مهریه به نسبت تفاوت مهرالمثل باکره و ثیبه، اثر فقدان بکارت است، ایجاد وحدت رویه قضائی نیازمند افزودن تبصره‌ای بر ماده یاد شده در خصوص مقدار مهریه در صورت ادامه نکاح است.
آخرین دیدگاه‌ها