مقارنه شریعت و طبیعت

نویسنده : عظیم زاده اردبیلی، فائزه ؛

(‎3 صفحه – از 5 تا 7 )

خلاصه ماشینی: “از این رو در مبحث حقوق بین‌الملل نیز بی‌طرف نمانده است؛ بلکه طرز تفکر «مونیسم» یعنی برتر شمردن حقوق داخلی بر حقوق بین‌الملل بخوبی از آن استنباط می‌گردد؛ زیرا نظام حقوق فطری و الهی با ضوابط کلی خود به حکومت اسلامی جهت می‌دهد و عملکرد آن را در روابط بین‌الملل و پذیرش تعهدات خارجیش روشن می‌گرداند و به عبارتی واضحتر در یک نگرش سیستمی به جهان آفرینش و پذیرش وحدت آفریدگار به نتایجی از جمله: وحدت در قوانین طبیعی، وحدت در فطرت بشری، وابستگی و اتخاذ نیازها و ضرورتهای اجتماعی با توجه به ضرورتها و نیازهای فطری انسان و وحدت در خط مشی و آیین زندگی می‌رسد. یا هیچ یک از این ویژگیها ملاک نمی‌باشد و آنچه در فطرت و طبیعت همه انسانها به ودیعه نهاده شده است، وجه مشترک همگان است؟ آری این است مبنای نظام حقوق طبیعی اسلام که می‌تواند همه ملتها، اقوام و نژادهای مختلف را حول محور فطرت و سرشت انسانها جمع نموده و در همه اعصار پاسخگوی روابط داخلی و بین المللی و تعهدات، قراردادها و نیازهای بشری باشد.”