جهانی شدن در افق اندیشه اسلامی

نویسنده : میرخانی، عزت السادات ؛

(‎5 صفحه – از 4 تا 8 )

خلاصه ماشینی: “فاطمه(س) خود به منزله امتی است که قرآن کریم در آیه مباهله شکوه و عظمت او را بمانند «إن ابراهیم کان أمه لله حنیفا» معرفی می‌کند و بر این اساس پیامبرr به جای همه زنان مسلمان فاطمه (س) را فقط برای مباهله می‌گزیند؛ لذا تاریخ گاه از فاطمه در محاجه با خلیفه و گاه از همراهی او با علی(ع) و رفتن بر در خانه مهاجر و انصار و گاه با حضورش بر سر قبر شهدای احد و گاه با ورودش به بیت الاحزان و ابراز اندوه و شکوه از اینهمه بی مهری و فرصت طلبی و گاه از کلمات آتشین او با زنان مدینه و تبیین جایگاه حمایت از سنت نبوی و ولایت علوی، یاد می‌کند و آنگاه که هیچکدام از این طرق راه را بر تحقق اهداف الهی فاطمه(س) نمی‌گشاید، و اکثریت مردم رفاه طلبی و تعیش و بی‌تفاوتی را بر‌می‌گزینند، فاطمه(س) برای آنکه به تاریخ و همه امت اسلامی پیامش را ابلاغ نماید و مظلومیت خود و همسرش را به آیندگان انتقال دهد، تصمیم به ایراد خطبه می‌گیرد، تا هم اتمام حجت و حجیت بر مردم زمان خود نماید و هم درس حمایت از حق را در عین تنهایی به هر زن و مرد مسلمانی بیاموزد.”