سخن سردبیر: تعدیل مهر؛ واکاوی دلایل عدم جواز تعدیل مهر (با افزودن بر مقدار آن)

نویسنده : قاسم زاده، سید مرتضی ؛

(‎8 صفحه – از 11 تا 18 )

خلاصه ماشینی: “2- لزوم فسخ نکاح و جاری شدن صیغه‌ی عقد دایم (و تحقق ایجاب و قبول طرفین) در صورت افزودن بر مهر ایراد مذکور به عنوان دلیل در برخی از سایت‌ها منتشر و تصور شده است که برای افزایش مهر باید نکاح پیشین (به سبب طلاق یا فسخ نکاح یا انفساخ آن) فسخ (منحل) و نکاح جدیدی منعقد شود و مهری تعیین گردد و مهر عقد جدید نسبت به عقد پیشین بیشتر باشد تا افزایش مهر محقق گردد؛ در صورتی که افزودن بر مهر هنگامی مطرح می شود که بر مقدار مهر موجود افزوده شود و با تعیین مهر، به هر مقدار (اگرچه مقدار آن بسیار زیاد و نامتناسب باشد) مفهوم افزودن بر مهر محقق نمی شود. در این موارد ممکن است تصور شود که عقد نکاح، علت و مهر معلول آن است؛ ولی چنان که گفته شد، در این موارد نیز عقد نکاح علت مهر نیست بلکه اصولا تراضی زوج و زوجه سبب استحقاق زوجه بر مهر می شود و در صورت عدم تعیین مهر یا ازدواج بدون تعیین آن یا بطلان مهر، به حکم قانون، حسب مورد مهرالمثل یا مهرالمتعه به زوجه تعلق می گیرد. در غیر موارد مذکور، گاه ممکن است زوج با توجه به انگیزه های گوناگون قصد افزودن بر میزان مهرالمسمی را داشته باشد و بر آن بیفزاید؛ به نظر می رسد که افزودن بدون مبنای شرعی و قانونی بر مهر صحیح نیست؛ بنابراین تملیک مال به زوجه در یکی از قالب های معتبر حقوقی از جمله صلح و هبه بدون اشکال است؛ ولی قصد و رضای زوج در تمام موارد شرط اساسی صحت انتقال مال زوج به ملکیت زوجه به شمار می رود؛ ولی چنان که گفته شد این گونه تملیک مال به زوجه یا افزودن بر مهر (به تعبیر تسامحی عامیانه)، مهر محسوب نمی شود و از حمایت های ویژه‌ی مهر بهره مند نیست.”