نگرش حقوق کیفری ایران درباره بزه آلودگی هوا

نویسنده : قاسمی، ناصر ؛

(‎18 صفحه – از 115 تا 132 )

خلاصه ماشینی: “نکته در خور توجه و حتی شگفت‌انگیز آن است که،ممانعت از انجام بازرسی توسط مامور سازمان حفاظت محیطزیست و یا ندادن مدارک و اسناد مورد نیاز به وی،در مرتبه‌ اول،پرداخت جزای نقدی از پنجاه‌هزار تومان تا پانصدهزار تومان و در صورت تکرار حبس و جزای نقدی مزبور را به همراه خواهد داشت،اما به خطرانداختین سلامتی انسان‌ها و نیز محیطزیست،به موجب ماده 28،فقط مستلزم پرداخت جزای نقدی از پانصد تومان تا ده هزار تومان است و معنی آن چنین خواهد بود که از نظر قانونگذاری همکاری‌نکردن با ماموران سازمان حفاظت محیطزیست،به مراتب بیشتر از اقدامات آلوده‌کننده هوا و به‌ خطرانداختن حیات و سلامتی انسانها و محیطزیست آنها،خطرآفرین است و اهمین آن‌ بیشتر است!!!!و حال آن که به هیچ وجه چنین نیست و این امر نشانگر بی‌توجهی مقنن به جرائم،شدت و اهمیت آنها،و نیز لزوم متناسب‌بودن مجازات‌ها و جرائم با یکدیگر می‌باشد. نکته دیگر آن است که دادگاه‌ رسیدگی‌کننده در مورد فک پلمپ تصمیمی اتخاذ نکرده است و نکته آخر این است که‌ ظاهرا دادگاه یادشده به اهمیت این جرم توجه داشته است و حداکثر میزان جزای نقدی مقرر در بند(الف)ماده 30 که پنجاه هزار ریال می‌باشد را مورد حکم قرار داده است، اگر چه همان گونه که در گذشته نیز بیان شد،این گونه کیفرها تناسب منطقی با جرائم مربوط ندارند و نمی‌توانند هدف حمایتی موردنظر را تحقق بخشند و محیطزیست را از تعدی و تخریب مصون دارند.”