حقوق کیفری بین الملل و خشونت علیه زنان

نویسنده : میر محمد صادقی، حسین ؛

(‎10 صفحه – از 97 تا 106 )

خلاصه ماشینی: “در این مقاله به بررسی ارتکاب خشونت و تجاوز جنسی علیه زنان در کشورهای مختلف مخصوصا در طول جنگها و به ویژه در مناطقی مثل بنگلادش، کنگو، اکوادور، پرو، کشمیر، هائیتی، لیبریا، برمه، السالوادور، بوسنی هرزگوین و رواندا پرداخته شده و این جرم نقض کنوانسیونهای 1949 ژنو، نقض حقوق بین الملل عرفی، ارتکاب جرم علیه بشریت و گاهی نسل‌کشی محسوب شده است. در مورد رسیدگی به این جرم در قضایای بوسنی و هرزگوین باید به ای نکته‌ اشاره کنیم که هر چند در قطعامه شماره 780 شورای امنیت در شرح وظایف کمیسیون از جرایم جنسی به طور خاص نام برده نشده(بر خلاف اساسنامه دادگاه کیفری بین المللی در مورد یوگوسلاوی سابق که در آن این جرم به صراحت جزء جرایم جنگی مورد اشاره قرار گرفته است)لیکن حتی بدون تصریح به این جرم نیز کمیسیون می‌باید به گزارشهای راجع به خشونت علیه زنان رسیدگی می‌کرد، که این چنین نیز کرده است. به علاوه، با توجه به کشته شدن شوهران یا پدران بسیاری از این زنان، تأمین هزینه نگهداری این گونه کودکان(که بعضا با اصطلاحاتی چون«کودکان ناخواسته»یا«بچه‌های نفرت»یا«کودکان خاطرات تلخ»از آنها نام برده می‌شود)برای مادرانشان بسیار مشکل شده است، به ویژه از آن رو که زنان در جامعه رواندا، علیرغم آنچه که ماده 16 قانون اساسی سال 1991 این کشور پیش‌بینی کرده است، شهروندان درجه دو محسوب شده و معمولا جز در مواردی که به صراحت به نفع آنها وصیت شده باشد از ارث بردن از پدران، شوهران و سایر اقوام خود محروم هستند و بنا بر این نمی‌تواند به اموال و املاک باقی مانده از آنان یا مستمریهای آنها دست یابند.”