بررسی وضعیت حقوقی ادامه تصرف مستاجر در مورد اجاره بعد از اتمام مدت و عدم اعتراض موجر

نویسنده : صادقی مقدم، محمد حسن ؛

(‎12 صفحه – از 125 تا 136 )

خلاصه ماشینی: “در این مورد در بین نویسندگان قانون مدنی نظری مبنی بر اینکه رابطه مذکور یعنی حضور مستأجر در عین مستأجره با رضایت موجر یک قرارداد جدید است یافت نمی‌شود و لیکن در جایی که مدت اجاره تعیین نشده ولی اجاره از قرار روز یا ماه یا سالی فلان مبلغ معین شده باشد و مستأجر بعد از سپری شده مدتهای مذکور به تصرف خود ادامه دهد و موجر نیز تخلیه ید او را نخواهد، مراضات حاصله مذکور را یک قرارداد بی‌نام می‌دانند. ماده 501 قانون مدنی ایران مقرر می‌دارد:«اگر در عقد اجاره مدت به طور صریح ذکر نشده و مال الاجاره هم از قرار روز یا ماه یا سالی فلان مبلغ معین شده باشد، اجاره برای یک روز یا یک ماه یا یک سال صحیح خواهد بود و اگر مستأجر عین مستأجره را بیش از مدتهای مزبوره در تصرف خود نگه دارد و موجر هم تخلیه ید او را نخواهد موجر به موجب مراضات حاصله برای بقیه مدت و به نسبت زمان تصرف مستحق اجرت مقرر بین طرفین خواهد بود. 4 قانونگذار ایران در ماده 501 قانون مدنی در حالت عدم تعیین مدت به طور صریح و تعیین مال الاجاره از قرار مثلا ماهی فلان مبلغ، مدت قرارداد اجاره را یک ماه تلقی نموده است و نسبت به بقیه مدت در صورت ادامه حضور مستأجر و عدم اعتراض موجر به موجب تراضی و به دلیل اذن و رضایت موجر، مستأجر را مکلف به پرداخت مبلغی از اجرت مقرر به نسبت زمان تصرف نموده است که این در حقیقت همان اجرت المثل است به میزان اجرت المسمی.”