اصل تناسب تامین و جایگاه آن در نظام دادرسی کیفری ایران

نویسنده : رجب، محمدعلی ؛

(‎20 صفحه – از 63 تا 82 )

چکیده:
صدور قرار تامین کیفری یکی از اقدامات و اختیارات مقام قضایی در فرآیند رسیدگی کیفری و به ویژه در مرحله تحقیقات مقدماتی است. از الزامات حاکم بر تامین کیفری، تناسب آن است. تناسب تامین کیفری باید به مثابه یکی از راهکارها برای محدود و مهارکردن اعمال اقتدار عمومی در موارد غیرضروری سنجیده شود. جان کلام اصل تناسب این است که تامین کیفری ـ مانند هر تصمیم و اقدام دیگری که از مقامات عمومی صادر می شود ـ باید محدود به مورد ضروری و صرفا در حدود آن ضرورت بوده و از حد لازم برای تمهید هدفی که دنبال می کرده است، فراتر نرود. بنابراین، اگر هدف اصیل، تضمین حضور و دسترسی به متهم است، در هر مورد که می شود با توجه به شرایط و اوضاع و احوال خاص آن مورد، با اخذ تامین سبک تر این هدف را برآورده نمود، باید به همان بسنده شود. این نوشتار، بسط مفهومی تناسب و ارتباط آن با دیگر اصول و قواعد حقوق عمومی را تحلیل می کند و سپس با مروری بر رویه تقنینی و قضایی برخی کشورها، تحلیل ضابطه های تناسب تامین را در نظام دادرسی کیفری ایران مورد بحث قرار می دهد.