اصول حاکم بر حقوق مالیاتی

نویسنده : شا حیدر، عبدالکریم ؛

(‎20 صفحه – از 165 تا 184 )

خلاصه ماشینی: “بنابراین‌ اصل مالیات و طریقه وصول آن باید طوری تنظیم شده باشد که تفاوت بین اصل مالیات‌ پرداختنی توسط مالیات‌دهنده و آنچه پس از کسر هزینه‌های مربوط تحویل خزانه دولت‌ می‌گردد حداقل باشد،به عبارت دیگر مالیات باید طوری وصول شود که هزینه وصول‌ ازدیاد هزینهء وصول مؤثر است وجود افرادی است که به منظور برقراری و یا وصول یک‌ مالیات در سازمان دولت انجام وظیفه می‌نماید و قسمت اعظم وصولی مالیات صرف پرداخت حقوق و مستمری آنها می‌شود. 1 4)اصل سالانه بودن مالیات‌ معنی اصل سالیانه بودن این است که قانون مالیاتها باید هر سال به مرحلهء اجرا درآید یعنی در اول هر سال قانون مربوط به آن سال قدرت و قابلیت اجرا پیدا کند و بر تمام عملیات مالیاتی آن سال حکومت داشته باشد که از یک طرف عبارت خواهد بود از تعیین صلاحیتهای دستگاه مالیاتی برای برقراری مالیات(تشخیص مالیات قطعی کردن و وصول آن)و از طرف دیگر معین کردن و تحقیق و ارزیابی تواناییهای مؤدی در این دورهء سال. بنابراین موارد معافیت را قانون تعیین می‌کند چنانچه در ماده 132 قانون مالیاتهای مستقیم مصوب سوم اسفندماه‌ 1366 مجلس شورای اسلامی(قابل اجرا از اول سال 1368)آمده است که(درآمد واحدهای تولیدی که از تاریخ تصویب این قانون از طرف وزارتخانه‌های صنایع یا صنایع‌ سنگین یا معادن و فلزات برای انها پروانه یا کارت تأسیس صادر می‌شود از تاریخ شروع‌ (1)-همان مأخذ،ص 59 و جزوهء مالیه عمومی و سیایت مالی،ص 39 بهره‌برداری مندرج در پرونده به مدت یک سال از پرداخت مالیات معاف می‌باشند و به‌ مدت معافیت فوق با احراز هریک از…”