حق توسعه در نظریه و عمل

نویسنده : آرجون سنگوپتا ؛ مترجم : توسلی جهرمی، منوچهر ؛

(‎72 صفحه – از 179 تا 250 )

خلاصه ماشینی: S. 171 (entered into force 23 Mar. 1976) [hereinafter ICCPR] and the International Covenant on Economic, Social and Cultural Rights, adopted 16 Dec. 1966, G. Marks, The Human Rights Framework for Development: Five Approaches, FXB Working Paper Series No. 6, 12 (2000), available at http://www. Most of the arguments in this section are taken from Arjun Sengupta, The Right to Development as a Human Right, FXB Working Paper Series No. 7 (2000), available at http://www. این بدان معنی خواهد بود که حتی اگر به هر دلیل هیچ اجماع بین‌المللی درخصوص اعتبار حقوق بشر یا امکان دستیابی به آنها در آینده نزدیک وجود نداشته باشد، باز می‌توان اجماع کامل دربارة اجرای حق توسعه به عنوان یک فرایند توسعه داشت که به احتمال زیاد به تحقق این حقوق در طول زمان خواهد انجامید. به علاوه، باید رشد کلی و پایدار اقتصادی وجود داشته باشد، و باید امکانات بیشتری برای تحقق این حقوق اختصاص داد و در همین راستا ساختار تولید و توزیع را بهبود بخشید؛ (ب) تحقق هیچ‌یک از حقوق نمی‌تواند به صورت عملی منفرد صورت گیرد، و لازم است برنامه‌ها یا طرح‌هایی برای اجرای سایر حقوق با ملاحظه زمان و هماهنگی متقابل میان بخش‌ها* اندیشیده شود؛ (ج) کار اجرای برنامه کلان و تحقق یکایک حقوق باید مطابق موازین حقوق بشر انجام شود، یعنی با شفافیت، پاسخگویی و به شیوه‌ای بدون تبعیض و مشارکت‌جویانه و همراه با برابری و عدالت.