تقلب در اعتبار اسنادی تجاری، اعتبارنامه تضمینی و ضمانتنامه مستقل بانکی

نویسنده : ژان استوفله ؛ مترجم : بناء نیاسری، ماشاءالله ؛

(‎8 صفحه – از 291 تا 298 )

خلاصه ماشینی: com ذی‌نفع چنین اعتبارنامه یا ضماتنامه‌ای حق دارد به صرف مطالبه یا با ارائه اسنادی که با اسناد مشخص‌ شده در قرارداد افتتاح اعتبار مطابق باشد،وجه اعتبار یا ضمانتنامه را دریافت دارد. ب-تعهدنامه‌های اسنادی و تعهدنامه‌های غیراسنادی تجزیه و تحلیل مفهوم تقلب هنگامی که بحث در خصوص ابزارهایی باشد که مطالبه وجه آن‌ نیازمند ارائه اسناد است،ازقبیل اعتبارات اسنادی تجاری و اعتبارنامه‌های تضمینی،نسبتا آسان است. د-کنوانسیون سازمان ملل متحد راجع به ضمانتنامه‌های مستقل و اعتبارنامه‌های تضمینی ماده 19 کنوانسیون سازمان ملل متحد راجع به ضمانتنامه‌های مستقل و اعتبارنامه‌های‌ تضمینی،7متضمن بیان مواردی است که صادرکننده ضمانتنامه(ضامن)یا اعتبارنامه تضمینی‌ می‌تواند بااستناد به ایراد تقلب از پرداخت وجه به ذی‌نفع خودداری کند. در هریک از فروض مطرح در این ماده‌ صادرکننده ضمانتنامه یا اعتبارنامه تضمینی درصورتی می‌تواند از پرداخت وجه خودداری کند که‌ مبنایی عینی و نوعی برای عدم‌پذیرش مطالبه ذی‌نفع وجود داشته باشد. 9پرواضح است که در این مورد بین عمل ذی‌نفع و موجه بودن‌ امتناع صادرکننده از ضمانتنامه از پرداخت وجه الضمان ارتباط وجود دارد. دیوان کشور فرانسه در دعوایی رأی داده است که چنانچه ذی‌نفع اعتبار اسناد مرتب و منظمی ارائه دهد،باید وجه اعتبار اسنادی تجاری به او پرداخت شود،حتی اگر متقاضی اعتبار مدعی باشد تقلبی در قرارداد پایه بیع رخ داده است. چنانچه روشن باشد اسناد ارائه شده صحیح و منطبق با شروط اعتبار نیست،در این صورت وجه اعتبار قابل مطالبه نمی‌باشد. آیا متقاضی اعتبار می‌تواند ادعا نماید که بانک باید در موردی که از ارتکاب تقلب اطلاع داشته از پرداخت وجه خودداری می‌کرده است،اما باوجود این بانک وجه‌ اعتبار را به ذی‌نفع پرداخته است.