مفهوم و آیین دادرسی دعوا و رأی غیرقابل تجزیه و تفکیک
نویسنده : محسنی، حسن ؛
(21 صفحه – از 219 تا 239 )
چکیده:
آیین دادرسی به دعوا و رأی غیرقابل تجزیه و تفکیک در نظام حقوقی ایران با ابهام و اجمال جدّی مواجه است. حتی یک تعریف ساده از قابلیت یا عدم‌قابلیت «تجزیه» و «تفکیک» در قانون دیده نمیشود تا بتوان مفهوم و مصداق «دعوای قابل تجزیه» و «رأی قابل تجزیه و تفکیک» را یافت. این موضوع دامنگیر رویة قضایی نیز شده است. هرگاه مسئلة جدا کردن بخشی از خواسته و صدور رأی در زمینة آن قسمت از خواسته که مقتضی صدور رأی است باشد، موضوع ناظر به «قابلیت تجزیة دعوا» است و هرگاه مسئلة سرأیت رأی به اشخاصی در میان باشد که در دادرسی ناشی از اعمال یک طریقة شکایت «شرکت نکردهاند» یا «شرکت داده نشدهاند»، موضوع به «رأی قابل یا غیرقابل تجزیه و تفکیک» مربوط است. نگاه حقوق فرانسه به رأی غیرقابل تجزیه و تفکیک نفی نمایندگی میان آنان و لزوم طرف قرار گرفتن همة این اشخاص هنگام اعمال یک طریقة شکایت است. در حقوق ایران، نظریة تسری مفاد رأی پذیرفته شده، که تا حدّی به نظریة نمایندگی نزدیک است.
آخرین دیدگاه‌ها