حقوق بشر؛ از اسطوره های قوم مدار تا ادیان انسان گرا

نویسنده : نظری نژاد، محمدرضا؛ پرستش، رضا؛

(‎10 صفحه – از 29 تا 38 )

چکیده:
انسان ابتدايي به علت عدم شناخت پديدارها معتقد به نظام اعتقادي و مناسكي بود كه هدف از رعايت آن حفظ نظام دنيوي و معيشتي بود. تقدم عقيده بر وجود جوهر اين نظام اعتقادي (جهان بيني اسطوره اي) بود كه درآن وجود فرد و رعايت حقوق او تابعي از نظام اعتقادي حاكم است. اديان مصادف با زماني از زندگي اجتماعي انسان است كه او به درك قانون عليت نايل شد و فهميد كه زندگي اقتصادي او تابع اراده خدايان متعدد نيست و اساس و غايت دين، نه اداره دنيا بلكه انسان سازي است. اديان در اداره جامعه قائل به حاكميت عقل شدند. درك علت پديدارها و عدم انتساب آن به روح ها و خدايان متعدد، آزادي انسان و حاكميت او را بر سرنوشت خود موجب شد و زمينه تقدم وجود بر عقيده را فراهم نمود. بدين علت و هم به علت حاكميت اخلاق در اديان به درستي بايد اديان را حامي حقوق انسان دانست.