پنج میلیون جوان دنیای ما را متهم می کنند (شما با ما مخالفید: دورنمای وحشت انگیز آینده)

نویسنده : رولاندهاراری؛ مصاحبه کننده : ژاکلین ژیرو؛ مترجم : قریب، ایرج؛

(‎5 صفحه – از 16 تا 19، از 74 تا 74 )

خلاصه ماشینی: “بدیهی است که‌ اخبار هیجان‌انگیزی از آن نوع مانع از این باور است که تعداد بلوزون نوارها اندک‌ باشد و حال آنکه آمار دقیق سال 1960 تنها 26894 نفر را در میان جوانان سرتاسر فرانسه‌ مجرم قلمداد کرده است که 2409 نفر از آنها دختر بوده‌اند و بدستگاه عدالت سپرده‌ شده‌اند. علائم دیگری نیز وجود دارد که مبین این خطر حاد است چنانکه آمار میگوید:سال گذشته 100 پسر بچه کمتر از بیست سال،در پاریس دست بانتحار زده‌اند. در فرانسه و ایالات متحده آمارهای دقیق نشان داده‌اند که سیزده سالگان بدوران بلوغ میرسند ولی در سال 1890 همین آمار حکایت میکرد که میزان متوسط سالیان بلوغ جوانان از 14 تا 15 سالگی‌ بوده است. گرچه عده‌ای‌ سینما،تلویزیون و روزنامه را شکل آسانتر القاء دانش معاصر میدانند ولی نباید فراموش‌ کرد که این ابزار،فقط کلی باقی میکنند و برای همین است که جوانان ما اغلب فیلسوف‌های‌ نادان و تنبلی بار آمده‌اند که از عهده حل تناقضات فردی و اجتماعی خود برنمیآیند. چه هر دم تغییراتی در تهیه مسائل محیط و جامعه و طبیعت پدید میآید که بیدرنگ‌ باید از آن مطلع شد و بر آن آگاهی یافت زیرا وجود متخصصی که تنها اطلاعات دانشگاهی‌ دارد و حتی در فن خود مجرب و خبره است،در قبال کشفیات تازه که او از آنها آگاهی ندارد، بچه کار میآید. ظاهرا از 18 سالگی وضع تغییر می‌یابد و دیگر تبعیضی بین آنها و بزرگسالان‌ قائل نمیشوند،معهذا مشکلات عمده و جدی از همین لحظه آغاز میگردد زیرا خدمت نظام‌ که یک‌جور آنتراکت اجباری 15 تا 18 ماهه است فرا میرسد و مسیر زندگی آنها را تغییر میدهد.”