حریم خصوصی؛ حق یا حکم

نویسنده : قنواتی، جلیل؛ جاور، حسین؛

(‎26 صفحه – از 7 تا 32 )

مقاله
چکیده:
مخالفان حمایت از حریم خصوصی به تحصیل، پردازش و حتی تجاری سازی داده های فردی تمایل زیادی نشان می دهند. همچنین، این عمل حتی اگر با جلب رضایت همراه باشد، شخصیت و امنیت فردی و اجتماعی اشخاص را با مخاطره های جدی مواجه می سازد؛ از این رو، یکی از پرسش های بنیادین در حوزه حریم خصوصی، میزان اختیارات و دامنه تاثیر اراده اشخاص نسبت به تصرف در حریم خصصوی و امکان نقل، انتقال و اسقاط آن در روابط انسان ها با یکدیگر است. پاسخ به این پرسش در گرو « حق» یا «حکم بودن» حریم خصوصی است. اگر حریم خصوصی «حکم» باشد، امکان دخالت اراده انشایی اشخاص در نقل یا اسقاط وجود ندارد، هر چند سقوط حریم خصوصی با اعمال اراده تکوینی، ممکن به نظر می رسد. جنبه هایی از حریم خصوصی که با کرامت انسانی، شخصیت و حیثیت معنوی شخص موضوع حریم خصوصی در ارتباط باشد «حکم» محسوب می شود؛ ولی جنبه های غیرمرتبط با مقوله های یاد شده را «حق» می گویند که قابلیت مال انگاری دارد و در دامنه نقل، انتقال یا اسقاط قرار می گیرد.