مطالعه تطبیقی مصونیت پارلمانی در حقوق اساسی ایران و برخی از کشورهای جهان
نویسنده : شیخ الاسلامی، سید محسن؛
(28 صفحه – از 133 تا 160 )
چکیده:
امروزه،اصل مصونیت نمایندگان مجالس قانونگذاری،از جمله مقولاتی است که در کشورهای جهان پذیرفته شده است.اما،با گسترش نظام‌های مبتنی بر دموکراسی،ملاحظه می‌گردد که با اهمیت یافتن هرچه بیشتر اصل مساوات اشخاص در برابر قانون و تفوق عدالت اجتماعی بر سایر اهداف موردنظر در کشورها،ما شاهد کاهش مصونیت‌ها از جمله مصونیت پارلمانی هستیم. در این پژوهش با بررسی مصونیت پارلمانی در کشورهای غربی و کشورهای مسلمان به این نتیجه دست می‌یابیم که اصل مصونیت پارلمانی در قوانین اساسی کشورها به شکل متفاوت پذیرفته شده است.در غالب کشورهای مورد مطالعه،مصونیت پارلمانی به مفهوم عدم مسئولیت در مقام ایفای وظایف نمایندگی پذیرفته شده است.اما مصونیت پارلمانی به مفهوم تعرض ناپذیری یا مصونیت قضایی نمایندگان به شکل کامل مقرر نشده است.در ایران نیز،اگرچه در اصل 12 قانون اساسی مشروطیت،مصونیت پارلمانی به مفهوم تعرض ناپذیری نمایندگان در هنگام ارتکاب جرم مقرر شده بود،اما،در اصل 86 قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران،صرفا عدم مسئولیت نمایندگان مجلس در قبال اظهارات و آرای پیش‌بینی گردیده است. بنابراین،در قانون اساسی جمهوری اسلامی،مصونیت تشریفاتی برای نمایندگان مجلس شورای اسلامی پیش‌بینی نشده است و اگر نماینده‌ای مرتکب جرم شود باید مورد تعقیب قرار گیرد و در این‌گونه موارد،از مصونیت پارلمانی برخوردار نخواهد بود.
آخرین دیدگاه‌ها