دسترسی به عدالت زیست محیطی: کاوشی در نظریه سمت و طرح دعاوی منفعت عمومی در ایالات متحده آمریکا

نویسنده : جم، فرهاد؛

(‎16 صفحه – از 81 تا 96 )

خلاصه ماشینی: “دینا شلتون و الکساندر کیس در بخشی از کتاب خود تحت عنوان«راهنمای قضایی حقوق محیط زیست»1بابررسی مختصر برخی مسائل مربوط به سمت شهروندان و سازمان‌های‌ غیر دولتی،به نمونه‌هایی از رویکرد اخیر دادگاه‌های این کشورها اشاره کرده‌اند و به‌ مطالبی همچون معیار نفع کافی و ارتباط آن با اساسنامه سازمان‌های غیر دولتی‌2،کثرت‌ اشخاص آسیب دیده و عدم ارتباط آن با محروم کردن اشخاص در اقامه دعوی‌3،استفاده از امکانات حقوق عرفی در طرح دعاوی منفعت عمومی‌4،نقض حقوق اساسی و بنیادین‌ افراد و طرح دعاوی مرتبط با آن‌5،دعاوی گروهی یا Class Actions 6،تفسیر قضایی و (1). یعنی با وجود آن‌که از یک‌ سو جریمه‌های نقدی دعوای یاد شده باید به خزانه‌داری ایالات متحده پرداخت می‌شد،نه‌ گروه شهروندی مذکور6؛و از سوی دیگر دادگاه منطقه‌ای اعلام کرده بود که خواهان‌ها نتوانسته‌اند هیچ«خسارت واقعی»را به محیط زیست اثبات کنند؛دیوان عالی یک گروه‌ شهروندی را در طرح دعوی برای جریمه‌های مدنی علیه شرکتی که با نقض مقررات EPA به موجب قانون آب پاک‌7اقدام به انتشار آلاینده‌ها کرده بود،محق دانست. با آن‌که برخی مفسران مشتاقانه از این رویکرد حمایت‌ کردند و این‌گونه دعاوی را به لحاظ نظری مرتبط با طرح دعاوی گروهی‌4در ارتباط با تنباکو سیگار دانستند؛اما نهایتا دادگاه منطقه‌ای دعوای خواهان‌ها را به دلیل غیر قابل‌ قضاوت بودن و ارتباط آن با سیاست‌گذاری‌های اولیه‌ای همچون تصمیم‌گیری راجع به این‌ که«آیا باید هزینه‌های اجتماعی کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای را تنها بخشی از صنعت‌ تولید برق متحمل شود»،غیر قابل رسیدگی اعلام کرد.”