اندیشه: سنت پژوهی
نویسنده : رشاد، علی اکبر؛
(36 صفحه – از 7 تا 42 )
چکیده:
اساسیترین مباحث سنتپژوهی عبارت است از: ماهیت شناسی سنت, روششناسی احراز صدور سنت یا اعراض از آن و روششناسی فهم و کاربرد سنت. در این راستا توجه به عنصر هدایتگری معصومان و تفکیک سنت فعلی و قولی مثابه دو جهت مستقل و نتایج حاصل از آن در ماهیت شناسی سنت مؤثر بوده و روشهایی ساماندهی و کاربرد از قبیل «نقد متن» و دیگر شیوهای سنجش وثاقت, همچنین ترسیم اطلس جامع احادیث و تحلیل اقسام سنت براساس آن, بازوکاوی علمی دعاها, مناجاتها و زیارات مأثور و کاربرد آن دریافت معارف, توسعه و گسترش تفسیر سنت از روش تفسیر لفظی به تفسیر براساس شناخت مبنا, محیط و ظروف صدور, موضوعشناسی و نگرش تطبیقی و انتقادی بر شیوه احراز سنت و فهم معنا و تفسیر آن تأثیری شگرف دارد. نوشتار حاضر برای تبیین امور فوق ساختار تفصیلی سنتشناسی را در سه بخش متشکل از دوازده فصل ارایه کرده که تدریجا نگارش و ارایه خواهد شد.
آخرین دیدگاهها