طرح تشویقی کارکنان شرکت: سهام تشویقی و سهام ترجیحی با مطالعه در نظام حقوقی انگلستان و ایران

نویسنده : بهشتی، شقایق؛ اسکینی، دکتر ربیعا؛ پاسبان، دکتر محمدرضا؛ زارع، دکتر علی؛

(‎32 صفحه – از 39 تا 70 )

چکیده:
امروزه شرکت ها برای ارتقاء سطح کمی و کیفی عملکرد کارکنان خود ناگزیر به اجـرای طـرح هـای تشـویقی کارکنان هستند. برنامه های تشویقی شرکت دیگر صرفا در قالب پرداخت پاداش نقدی نیست ، بلکه در زمان حاضر شرکت های اروپایی و امریکایی از یک سو برای استفاده از مزایای مالیاتی و از سوی دیگر با هـدف ایجـاد انگیـزه در کارکنان شایسته و کلیدی خود برای تداوم همکاری با شرکت از طریق ساز و کار ایجاد مالکیت در قسـمتی از سهام شرکت ، به استفاده از طرح های سهام تشویقی روی آورده اند. در حقـوق تجـارت ایـران بـه سـهام تشـویقی تصریح نشده است بنابراین شرکت های خصوصی بسیار محدودی کـه بـا الگـوبرداری از نمونـه هـای خـارجی در توافقات سهامداران برنامه سهام تشویقی را تصوب میکنند، برای اجرایی کردن آن متوسل به ماده ١٠ قانون مـدنی میشوند. لیکن در ماده ٦١ قانون برنامه پنجساله پنجم توسعه ١٣٩٠-١٣٩٤ به سهام ترجیحی اشاره شده است که در راستای اجرای اصل ٤٤ قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران و با هدف خصوصی سازی، امـوال شـرکت هـای دولتی میان کارکنان این شرکت ها تقسیم میشود. اگرچه در نگاه نخسـت سـهام ترجیحـی تاسـیس مشـابه سـهام تشویقی به نظر میرسد اما اختصاص آن به شرکت های دولتی و تدقیق در ماهیت ، اهداف و نحـوه واگـذاری آن مبین تفاوت های ماهوی بین این دو نوع سهام است .