سیمای پیشگیرانه کنوانسیون جهانی علیه فساد و قانون اساسی ایران

نویسنده : هاشمی، سید محمد؛ سرمست، مریم؛

(‎33 صفحه – از 139 تا 171 )

چکیده:
کنوانسیون جهانی مبارزه علیه فساد به عنوان اولین سند معتبر بین المللی ودارای ضمانت اجرا درخصوص پیشگیری ازفساد، گامیبلنددر جهت نیل به حقوق و آزادیهای بنیادین بشری تلقی میشود. حقوق و اصولی که در متن این سند از سوی تدوین کنندگان مورد تاکید قرار گرفته ؛ آرمان بزرگ همه طرفداران حقوق بشر و همه خردمندانی است که از پیامدهای تلخ فساد در ابعادمختلف زندگی بشرآگاهی دارند. قانون اساسی جمهوری اسلامیایران نیز به عنوان یک سندعالی درحقوق داخلی برخوردارازاصولی برای پیشگیری یامقابله بافسادمیباشدو اگرچه به طورمستقیم به این موضوع نپرداخته واصل خاصی رابه این مقوله اختصاص نداده است اما در فصول چهارده گانه ، باتقریر اصولی که به صورت عام حقوق همه افرادملت رامورد توجه قرارداده وبنای جامعه راتوام باتضمین آزادیهای مختلف وباتکیه براصول شناخته شده حقوقی تضمین نموده؛ همانابه نوعی مبین عنایت به پیشگیری ازفسادوروشن بینی مقنن جمهوری اسلامیدرباب اهمیت ایجادنظام حکومتی سالم میباشد. بدون شک هردوسند کنوانسیون جهانی علیه فسادوقانون اساسی جمهوری اسلامیایران، دربردارنده اصول، سیاستهاوراهکارهایی هستند که بااین گونه مطالعات زمینه سازی بهینه برای توجه به مفادآنها و بالاخره اجرایی شدن آنها فراهم میشود.