تعهدات و مسیولیت های متصدی حمل و نقل دریایی در کنوانسیون روتردام؛ مطالعه تطبیقی با قانون دریایی ایران، کنوانسیون های بروکسل و هامبورگ

نویسنده : سیمایی صراف، حسین؛ یاری، میثم؛

(‎32 صفحه – از 113 تا 144 )

چکیده:
کنوانسیون ملل متحد در مورد قراردادهاي حمل » ، مجمع عمومی ملل متحد در دسامبر 2008 را تصویب کرد. کنوانسیون مزبور که به « بین المللی کالاها به صورت کلی یا جزئی از طریق دریا معروف شد در 23 سپتامبر 2009 (اول مهر 1388 ) منتشر گردید. در صورت « مقررات روتردام » فراگیر شدن ای ن کنوانسیون مسئولیت هاي متصدیان حمل افزایش و فهرست طولانی مصونیت هاي آن ها کاهش خواهد یافت. همچنین تعهد متصدیان حمل و نقل در کاربست مراقبت هاي لازم براي قابلیت دریانوردي کشتی به تمام طول سفر گسترش یافته و دیگر به قبل از حرکت کشتی یا شروع سفر (طبق مقررات لاهه) محدود نخواهد ماند. همچنین با ابداع ایده ي عامل حمل دریایی در این کنوانسیون، تعداد اشخاصی که این احکام بر آن ها اعمال خواهد شد افزایش یافته و آن ها نیز تابع تعهدات و مسئولیت هاي متصدي حمل و نقل خواهند بود . سقف محدودیت مسئولیت متصدي حمل و نقل نیز به ازاي هر بسته یا هر کیلو افزایش خواهد یافت. کنوانسیون روتردام برخلاف کنوانسیون هاي پیشینِ یک طرفه، به نفع فرستنده یا متصدي حمل و نقل عمل ننموده است. پیوستن به این کنوانسیون یک بازي برد – برد را، هم براي کشورهاي متصدي حمل و هم براي کشورهاي فرستنده از قبیل کشور ما به ارمغان می آورد.