حل و فصل اختلافات هواپیمایی کشوری بین المللی

نویسنده : ترورسی اترتون؛ ترودی آن اترتون؛ مترجم : میرفخرایی، محمد جواد؛

(‎32 صفحه – از 407 تا 438 )

خلاصه ماشینی: اختیارات اولیه شورا در مادهء 6(8)قرارداد موقت شیکاگو پیش‌بینی شده بود این مقررات هرچند در کنوانسیون شیکاگو تکرار نشده است،اما مبنای قطعنامه‌ای را تشکیل می‌دهد که توسط مجمع مؤسس‌ در ماه مه 1947 به تصویب رسیده و مقرر می‌دارد که: «شورا می‌تواند یک گزارش مشورتی صادر کند و یا در صورت توافق صریح طرفین ذی‌ ربط ایشان می‌توانند از پیش خود را به پذیرش رأی شورا ملتزم سازند. هریک از دولتهای‌ متعاهد می‌تواند،با توجه به مادهء 85،از رأی صادره از شورا به یک دیوان‌ داوری خاص که در مورد تشکیل آن با طرفهای دیگر اختلاف توافق شده‌ است و یا به دیوان بین المللی دادگستری پژوهشخواهی نماید. دیوان داوری در مقام رسیدگی به اختلاف مزبور،با وجود تأیید و پذیرش استدلال فرانسه که مدعی بود ترکیه و ایران جزء مسیرهای خاور دور که خدمات هوایی آن به شرکتهای آمریکایی واگذار شده است به‌ شمار نمی‌روند،مع الوصف عملا به نفع ایالات متحده رأی داد و مقرر داشت که فرانسه نمی‌توانسته از رضایت و موافقتی که صریحا یا ضمنا طی سالیان متمادی برای انجام خدمات شرکتهای هوای آمریکایی ابراز داشته است،عدول و رجوع نماید. با وجود برخوردهای اجتناب‌ناپذیری که در شبکهء جهانی‌ قراردادهای دو جانبهء خدمات هوایی انجام شده توسط شرکتهای هواپیمایی‌ رقیب وجود دارد،شمار اختلافاتی که به رسیدگی قضایی نیاز پیدا کدره‌ باشد،انگشت‌شمار است و این خود شاخصی است برای درجهء موفقیت‌ مکانیسم حل‌وفصل اختلافات و کارایی ایکائو در نقشهای متفاوتی که به‌ عنوان قانونگذار،میانجی،سازش‌دهنده و داور ایفا کرده است.