فرزندخواندگی در پرتو قوانین داخلی و رویه قضائی محاکم انگلستان

نویسنده : بشیر تاش، شیرین؛ صفایی، سید حسین؛ نویسنده مسئول : افتخار جهرمی، گودرز؛

(‎20 صفحه – از 33 تا 52 )

چکیده:
نظام حقوقی انگلستان از حیث استفاده از ابزارها و تمهیدات نوین جهت حمایت از کودکان بی‌سرپرست یا بد سرپرست یکی از نظام‌های مترقی و با سابقه در اتحادیه اروپا محسوب می‌شود. در پژوهش حاضر مشاهده خواهد شد که فرآیند فرزندخواندگی در نظام حقوقی انگلستان، یک فرآیند دو مرحله‌ای می‌باشد. مرحلة اول جداسازی کودک به صورت محدود و موقت از والدین و خانواده طبیعی و مرحلة دوم صدور دستور (نهایی) فرزندخواندگی می‌باشد. قانون‌گذار انگلستان به واسطة وجود متغیرهای فراوان از جمله حساسیت‌های اجتماعی، روانشناسی و… صرفاً به تعیین قواعد و اصول کلی پرداخته است و در مقابل محاکم انگلستان از طریق رویه قضایی، وظیفه وضع مقررات و قواعد جزئی و مشخص را بر عهده گرفته‌اند. در همین راستا محاکم انگلستان با در نظر گرفتن اصل اولویتِ رفاه کودک نسبت به سایر مسائل، قاعده قطعی و زوال‌ناپذیر بودن دستور (نهایی) فرزندخواندگی را ایجاد نمودند که بنا به دلایلی مورد انتقاد قرار گرفته است.