اصل بی طرفی دادرس و قواعد ناشی از آن

نویسنده : حاجی محمدی، اصغر؛ افتخار جهرمی، گودرز؛ جنیدی، لعیا؛ شهلا، مهدی؛

(‎16 صفحه – از 33 تا 48 )

چکیده:
اصول و قواعد دادرسى به همراه تشریفاتش محتویات دادرسی مدنی مى باشند. اصول دادرسى که موجد قواعد هستند، بنیان دادرسى عادلانه را مى‎گذارند و این قواعد مقدمات رعایت اصول را فراهم مى کنند. از اصول دادرسى اصل بى طرفى دادرس است که مفهومى مجزا از اصل استقلال دادرس دارد. هدف از این نوشتار کسب شناخت از اصل بی طرفی دادرس و احصاء قواعد ناشی از آن می‎باشد. مسأله‎ مطرح این است که این اصل چه قواعدی را در دادرسی مدنی ایجاد می‎کند و برای یافتن پاسخ، مقدمتاً باید شناخت مناسب از مفهوم و مبنا اصل بی‎طرفی کسب نمود. در این راستا تلاش شده با توصیف دقیق این اصل از طریق تحلیل مقررات قانونی، قواعد ناشی از آن را احصاء نمود. به عنوان نتیجه می‎توان گفت؛ اصل بى‏طرفى دادرس قواعد منع تحصیل دلیل، رفتار مساوى با طرفین، علنى بودن دادرسى و توجیه راى را ایجاد می‏کند. بنابر ضرورت کارآیى دادرسى به جاى کشف حقیقت و فصل خصومت، دادرس در فرآیند رسیدگى جهت احراز موضوع همکارى فعالانه‎ای با طرفین دادرسى دارد، لیکن در جهت حفظ بى طرفى از تحصیل دلیل براى طرفین ممنوع است. در جهت اجرای این اصل، قانونگذار لوازم رفتار مساوى با طرفین را در مقررات پیش بینى کرده است. مبناى علنى بودن دادرسى حفظ بى طرفى دادرس به واسطه امکان نظارت عمومى بر اقدامات و تصمیمات دادرس است. براى اینکه بى طرفى دادرس در رسیدگى در راى وى هم منعکس شود، راى دادرس باید به واسطه استناد و استدلال موجه باشد تا نظر قضایى دادرس تلقى شود.