بررسی ماهیت، جایگاه و عملکرد مرکز منطقه‌ای داوری تهران
نویسنده مسئول : حاتمی پور، محسن؛ نویسنده : ابراهیمی، دکتر نصراله؛
(24 صفحه – از 345 تا 368 )
چکیده:
داوری یکی از شیوه‌های جایگزین و از مهم‌ترین راهکارهای تسریع در حل‌وفصل اختلاف است که طرفین اختلاف با تراضی یکدیگر تنازع فی‌مابین را برای رسیدن به یک توافق الزام‌آور، بی‌طرفانه و موثر به آن ارجاع می‌دهند. از جهت نحوه انجام، داوری به دو شیوه موردی و سازمانی قابل‌تقسیم است که در داوری سازمانی، سازمان‌های داوری با هدف سرعت در روند رسیدگی‌ها و تسهیل و ارتقای کیفیت، فرایند داوری را به‌عنوان یک میانجی بین طرفین و داور، سازماندهی و مدیریت می‌کنند. این سازمان‌ها وفق مقررات خود در قبال انجام وظایفشان مصونیت دارند. لیکن مطابق قواعد عام مسئولیت در برابر طرفین و اشخاص ثالث مسئولیت داشته و می‌توانند طرف دعوا قرار گیرند. یکی از سازمان‌های عمده داوری بین‌المللی در ایران که مبنا و اساس فعالیت آن قانون مصوب مجلس شورای اسلامی است، مرکز منطقه‌ای داوری تهران*** است که بر اساس یک موافقت‌نامه میان دولت جمهوری اسلامی ایران و سازمان مشورتی حقوقی آسیایی ـ آفریقایی (آلکو) تشکیل و قواعد آن الگویی از قواعد داوری ۱۹۷۶ آنسیترال است که قواعد جدیدالتصویب این مرکز پس از مناسب‌سازی و اصلاح برخی جنبه‌های آن از ابتدای مارس 2018 (10 اسفند 1396) لازم‌الاجرا گشته است.
آخرین دیدگاه‌ها