حقوق در بند سیاست: تحلیل قطعنامه 1747 شورای امنیت در خصوص برنامه هسته‌ای ایران
نویسنده : ساعد، نادر؛
(30 صفحه – از 55 تا 84 )
چکیده:
دانش آموختگان حقوق بین‌الملل در پرتو آموزه‌های حقوقی همواره از موجودیت مستقل این بخش از حقوق دفاع کرده و عملکرد نهادهای بین‌المللی را در این چارچوب قابل تحلیل و حمایت می‌بینند. در این میان، انتظار حقوقی این است‌که نهادی همانند ملل‌متحد بویژه رکن اجرائی‌آن، یعنی شورای امنیت، مجری حقوق بین‌الملل باشد، در سایه این حقوق رفتار کند و مسیر تحقق اهداف و مقاصد این سازمان را را با چنان مشی و سلوکی ترسیم نماید. اما در عمل رضایت‌مندی (اکثریت) دولتها و حتی حقوقدانان از این رکن بسیار انگشت‌شمار است. در روند تصمیم‌گیری شورای امنیت در مورد فعالیتهای هسته‌ای ایران، انگیزه‌های سیاسی اعضای شورا چنان برحقوق بین‌الملل هسته‌ای سایه افکنده است که از هر سو بنگرید، رابطه قدرت و تاثیرگذاری سیاست برحقوق مذکور به‌وضوح مشهود است. مساله نگران‌کننده اینکه در این روند، تقابل‌منافع محدود و خاص سیاسی با مصالح‌عام وفراگیرنهفته در موازین حقوقی، سامانی را که لازمه نظم حقوقی است تحت تاثیر تصمیمات عجولانه یا تراضی‌های محدود و باشگاهی برخی دولتها، بیش از پیش تضعیف می‌نماید. در این نوشتار، سردرگمی‌های ناشی از قطعنامه 1747 شورای امنیت و معضلات حقوقی ناشی از بازی‌های سیاسی بر سر پرونده هسته‌ای ایران، تحلیل خواهد شد.
آخرین دیدگاه‌ها