میزگرد راجع به ابعاد حقوقی سرمایه در شرکت‌های سهامی
(14 صفحه – از 207 تا 220 )
خلاصه ماشینی: در آن زمان (حدود ٣٦ سال پیش ) به رقم یک میلیون ریال رسیدند و گفتند اجازه ندهیم یک شرکت سهامی خاص با کمتر از این سرمایه تشکیل شود رقمی که الان شاید مضحک به نظر آید ولی در آن موقع صد هزار تومان رقم معتنابهی بوده است . یا مثلا در بسیاری از شرکت های سهامی خارجی ، یک حداقل سرمایه ای وجود دارد برای ورود به بازار بورس ، زیرا شرکت ها به عنوان سلول های اقتصادی نقش حیاتی در تولید و اشتغال دارند. در ایران هم به این ترتیب عمل کرده اند که مثلا سازمان بورس تهران گفته است که شرکت هایی را می پذیرد (پذیرش سهام میکند) که برخی مشخصات را داشته باشند، اولین آنها سرمایه است و بعد هم ا گر سرمایه اش بالا باشد ولی بدهیهایش زیاد باشد میگوید پذیرش مشروط صورت میگیرد یعنی شرکت وارد بورس و لیست شرکت های پذیرفته شده می شود ولی این قید، زمانی از بین می رود که در واقع بدهیها را به حدی برساند که بتواند در بازار بورس سهام معامله بشود. دکتر عرفانی : برای تشویق به افزایش سرمایه قبل از هر چیز مکانیسم حقوقی لازم است که عبارت است از قانون تجارت و قوانین بورس اوراق بهادار تا این اعتماد را در مردم ایجاد بکنند که وقتی پولی می دهند آن پول نه تنها سقوط نمیکند بلکه سودآور هم هست .
آخرین دیدگاه‌ها