حضوری بودن محاکمه و استثنائات وارد بر آن در دیوان کیفری بین‌المللی


نویسنده : رمضانی قوام‌آبادی، محمدحسین؛

(‎28 صفحه – از 155 تا 182 )

چکیده:
حضور در جلسه ­­دادرسی حق متهم است. اسناد بین­المللی زیادی چنین حقی را در فرآیند دادرسی مورد شناسایی قرار داده­اند. اکثر محاکم ­کیفری­ بین­المللی، محاکمۀ ­حضوری را اصل و محاکمه غیابی را استثناء تلقی­کرده­اند. چنین رویکردی متأثر از ماهیت دادرسی ­اتهامی حاکم بر محاکم­ کیفری بین­المللی است. دیوان­ کیفری بین­المللی با تدوین قواعد ­آیین ­­دادرسی و ادله جدید امکان تقاضای عدم حضور در برخی از جلسات دادرسی را برای بعضی از متهمینی که مکلف به انجام مشاغل عمومی فوق­العاده در عالی­ترین سطح ملی هستند فراهم می­کند. شناسایی چنین امکانی برای این افراد به صورت مجزا در کنار سایر متهمین؛ ابهامات و پرسش­هایی را بر می­انگیزد که گویی اصل برابری متهمین در مقابل دیوان کیفری بین­المللی را بر هم زده است. این تحقیق در پی تجزیه و تحلیل رویه دیوان ­کیفری بین­المللی در خصوص اصل حضوری بودن محاکمه و استثنائات وارد بر آن در پرتو اساسنامه و قواعد آیین ­دادرسی و ادله جدید دیوان است.

مطالب مرتبط

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

*

code