مطالعه تطبیقی آثار ادغام شرکت‌های تجارتی در حقوق ایران و انگلستان

نویسنده : جعفری صامت، امیر؛

(‎23 صفحه – از 49 تا 71 )

چکیده:
یکی از نهادهای مهم در حقوق شرکت های تجارتی ادغام شرکت تجارتی است؛ با این وجود در قانون تجارت در خصوص ادغام شرکت تجارتی سخنی به میان نیامده است و تنها قانون شرکت های تعاونی 1350 به تفصیل شرایط و آثار ادغام شرکت های تعاونی را مورد حکم قرار داده است. برای رفع خلاء موجود و ایجاد مبنایی قانونی جهت ثبت ادغام شرکت‌های تجارتی توسط مرجع ثبت شرکت‌ها در قانون برنامه چهارم توسعه قانون‌گذار بند الف ماده 40 را به ادغام شرکت های تجارتی اختصاص داد و به‌طورکلی ادغام شرکت‌های تجارتی موضوع قانون تجارت را تجویز کرد. در این بند ادغام انواع مختلف شرکت‌های تجارتی به شرط آن‌که سبب تمرکز و انحصار نگردد، اجازه داده شده و موافقت اکثریت دارندگان چهار پنجم سهام یا سهم‌الشرکه لازم قلمداد شده است. در قانون برنامه پنجم حکم فوق با تغییراتی جزیی در بند الف ماده 105 تکرار شده است. با وجود اهمیت جوازی که در قوانین برنامه پنجم توسعه به ترتیب فوق برای ادغام شرکت‌ها صادر شد، این احکام از جهات مختلف ناقص‌اند و تصویب قانونی جامع با بیان کلیه شرایط و آثار ادغام ضروری است. برای پاسخ‌گویی به این نیاز در لایحه تجارت به موجب فصل سوم باب دوم لایحه احکام نسبتا جامعی برای ادغام شرکت‌های تجارتی مقرر شده که در این مقاله نقاط ضعف و قوت این احکام مورد بررسی قرار می‌گیرد.