بازاندیشی در تعریف «شرکت در جرم» برای مقابله با فعالیتهای هماهنگ و گروهی مجرمانه
نویسنده : یوسفیان شورهدلی، بهنام؛ رسولی آستانی، لیلا؛
(26 صفحه – از 237 تا 262 )
چکیده:
در رویکرد رایج میان حقوقدانان ایرانی، تاثیر مادی و مشترک رفتار مرتکبان متعدد در جرم واحد برای تحقق شرکت در جرم ضروری است، ولی ضرورت اشتراک در عنصر روانی یا توافق مجرمانه نفی شده و صرفنظر از پارهای موارد استثنائی، مسئولیت شریک جرم به پیامدهای مستقیم رفتار خود او محدود میشود و وی، در قبال عواقب حاصل از تصمیمات مجرمانه مشترک که از رفتار سایر شرکا ولی به مدد همکاری گروهی پدید آمده، پاسخگو نیست؛ بزهکارانی که رفتار آنها بخشی از علت مادی جرم نبوده، غالبا به عنوان معاون جرم، از مسئولیت اصلی مبرا میشوند، حال آنکه ممکن است همکاری آنها، در توفیق طرح مجرمانه جنبه حیاتی داشته باشد. نارساییهای مفهوم مادی شرکت در جرم و ضرورت مقابله با همکاری های گروهی مجرمانه، قانونگذار را به اتخاذ بعضی تدابیر محدود همانند به کارگیری مفهوم «گروه مجرمانه سازمان یافته» واداشتهاست. در تکمیل تدابیر مزبور، بر مبنای آموزههای حقوق تطبیقی، بازاندیشی در تعریف شرکت در جرم (مخصوصا در جرایم تعزیری) با بهره گیری از ضابطه «کنترل مشترک بر عملیات اجرایی مجرمانه» به جای ضابطه کنونی که بر علیت مادی استوار است توصیه میگردد.
آخرین دیدگاهها