مقایسه ی سیستم مقطوع پرداخت خسارات و سیستم پرداخت تدریجی در ضرر بدنی با مطالعه تطبیقی (در نظام های حقوقی ایران،ایالات متحده آمریکا و انگلستان)
نویسنده مسئول : حسینی، فاطمه سادات؛ نویسنده : بادینی، حسن؛
(22 صفحه – از 135 تا 156 )
چکیده:
خسارتهای بدنی به دلیل ارتباط با جسم و جان و روان انسانها از جمله مهمترین مباحث حقوق خسارات محسوب میشود. اساز و کار تعیین و پرداخت خسارت مرحله دوم امر ارزیابی است. در مرحله اول قاضی رسیدگی کننده بر اساس روشها و معیارهای موجود در نظام قضایی اقدام به ارزیابی خسارت میکند و سپس باید مشخص کند رقم غرامت چگونه پرداخت شود. در مورد خسارتهای آینده سیستم پرداخت در تقویم رقم مناسب نیز موثر است، چنان که در پرداختهای یک باره رقم بزرگتری معین میشود. سیستم تعیین مقطوع خسارت و پرداخت به شکل یکجا قدمتی طولانی در نظام حقوق کامن لا دارد و البته در خصوص خسارات آینده مبتنی بر حدس و گمان است. انتقادات وارد بر این سیستم به پیشنهاد تعیین یا پرداختهای ساختاری و دورهای منجر شد. سیستم پرداخت دورهای بیشتر در خسارتهای آینده مربوط به صدمات بسیار شدید استفاده میشود و به دلیل انعطاف پذیری بیشتری که نسبت به انواع خسارات آینده دارد برای این قبیل صدمات مناسب تر است. دیه سیستمی مقطوع است و همچون آنچه در حقوق کامن لا گفته شد اغلب یکجا پرداخت میشود یا حد اقل تدریجی نیست. در صورت پذیرش جبران خسارات مازاد بر دیه برای پرداخت این خسارات در صدمات جدی میتوان از پرداخت تدریجی یا سیستم بازبینی استفاده کرد. به نظر میرسد نظامهای حقوقی میتوانند از مجموعه این روشها در محل مناسب استفاده کنند. در این نوشتار سیستمهای مذکور در نظامهای حقوقی آمریکا، انگلستان و ایران مورد مطالعه تطبیقی قرار گرفتهاند.
آخرین دیدگاهها