بررسی ادعای برتری نظام پارلمانی و عملکرد آن در ایران و فرانسه

نویسنده مسئول : تقی زاده، جواد؛ نویسنده : میراحمدی، حسین؛

(‎29 صفحه – از 9 تا 37 )

چکیده:
اعتقاد به برتری نظام پارلمانی در دهه ی هشتاد میلادی رواج داشت که البته دیگر رایج نیست. بررسی اختیارات ریاست جمهوری و نیز وضعیت اکثریت حاکم در نظام‌های پارلمانی حاکی از آن است که نه نظام ریاستی همواره موجب تعارض است و نه نظام پارلمانی موجب رفع تعارض و حکومت یکپارچه. لذا این نظام‌ها دارای برتری ذاتی نیستند و تناسبیا عدم تناسب آنها با شرایط جامعه است که می‌تواند عملکرد خوب یا بد آنها رامشخص کند. از طریق مطالعات تطبیقی می‌توان به وجود یا عدم این تناسب پی برد. در این راستا بی‌ثباتی حکومتی در جمهوری چهارم فرانسه و حکومت مشروطه ایران نشان می‌دهد که نظام پارلمانی متناسب با شرایط این جوامع نبوده است. علت عدم وجود فرهنگ ائتلاف بین احزاب است که حتی در صورت وجود احزاب آزاد نیز ائتلاف سیاسی نادر می‌باشد لذا غالبا نظام پارلمانی درجوامعی با فرهنگ سیاسی نظیر ایران و فرانسه عملکرد ثبات آفرینی نداشته است.