شاخصه های عدالت در دادرسی و نظام قضایی کنونی ایران

نویسنده : قربانپور، امیرمهدی؛

(‎11 صفحه – از 132 تا 142 )

خلاصه ماشینی: “منظور از علنی بودن محاکمه در تبصرة یک ماده 188 قانون آئین دادرسی دادگاههای عمومی و انقلاب در امور کیفری مورد اشاره قرار گرفته است این تبصره چنین اشعار می داردکه« منظور از علنی بودن محاکمه، عدم ایجاد مانع جهت حضور افراد در دادگاه می باشد لکن انتشار آن در رسانه های گروهی قبل از قطعی شدن حکم، مجاز نخواهد بود و متخلف از این تبصره به مجازات مفتری محکوم می شود. در حوزة امور حقوقی نیز آراء قابل تجدیدنظر در مادة 331 و 332 قانون آئین دادرسی دادگاههای عمومی و انقلاب در امور مدنی ذکر شده است که از تکرار آن خودداری می کنیم ولی در مورد جهات تجدیدنظرخواهی از آراء قابل تجدیدنظر ماده 348 را داریم که مقرر داشته: «جهات درخواست تجدیدنظنر به قرار زیر است: الف ـ ادعای عدم اعتبار مستندات دادگاه ب ـ ادعای فقدان شرایط قانونی شهادت شهود ج ـادعای عدم توجه قاضی به دلائل ابرازی د ـ ادعای عدم صلاحیت قاضی یا دادگاه صادرکنندة رأی هـ – ادعای مخالف بودن رأی با موازین شرعی و یا مقررات قانونی» همانطوری که در جهات تجدیدنظرخواهی از آراء کیفری نیز اشاره شده این جهت کلی بوده و تمامی مصادیق جهات را دربرمی گیرد و شاید بتوان گفت همه در بند « هـ » جمع است.”