بایگانی‌ ماهانه: دی 1393

‌ماده 240 : اظهارات گواه باید عیناً درصورت مجلس قید و به‌امضا یا اثر انگشت اوبرسد و اگر گواه نخواهد یا نتواند امضا کند، مراتب در صورت‌مجلس قید خواهد شد.

‌ماده 239 : دادگاه نمی‌تواند گواه را به اداء گواهی ترغیب یا از آن منع یا او رادر کیفیت گواهی راهنمایی یا در بیان مطالب کمک نماید، بلکه فقط‌مورد گواهی را طرحنموده و او...

‌ماده 238 : هیچ‌یک از اصحاب دعوا نباید اظهارات گواه را قطع کند، لکن پس از ادایگواهی می‌توانند توسط دادگاه سؤالاتی را که مربوط به دعوا‌می‌باشد از گواه به‌عملآورند.

‌ماده 237 : دادگاه می‌تواند برای اینکه آزادی گواه بهتر تأمین شود گواهی او رابدون حضور اصحاب دعوا استماع نماید. دراین‌صورت پس از ادای‌گواهی بلافاصله اصحابدعوا را از اظهارات گواه مطلع می‌سازد.

‌ماده 236 : قبل از ادای گواهی، دادگاه حرمت گواهی کذب و مسؤولیت مدنی آن ومجازاتی که برای آن مقرر شده است را به گواه خاطر نشان‌می‌سازد. گواهان قبل ازادای گواهی نام و نام‌خانوادگی،...

‌ماده 235 : دادگاه، گواهی هر گواه را بدون حضور گواههایی که گواهی نداده‌انداستماع می‌کند و بعد از اداء گواهی می‌تواند از گواهها مجتمعاً‌تحقیق نماید.

‌ماده 234 : هر یک از اصحاب دعوا می‌توانند گواهان طرف خود را با ذکر علت جرحنمایند. چنانچه پس از صدور رأی برای دادگاه معلوم شود که‌قبل از ادای گواهی جهاتجرح وجود داشته ولی...

‌ماده 233 : صلاحیت گواه و موارد جرح وی برابر شرایط مندرج در بخش چهارم از کتابدوم، در امور کیفری، این قانون می‌باشد.

‌ماده 232 : هر یک از طرفین دعوا که متمسک به گواهی شده‌اند ، باید گواهان خود رادر زمانی که دادگاه تعیین کرده حاضر و معرفی نمایند.

‌ماده 231 : در کلیه دعاوی که جنبه حق‌الناسی دارد اعم از امور جزائی یا مدنی(‌مالی و غیر آن) به شرح ماده فوق هرگاه به علت غیبت یا بیماری،‌سفر ، حبس و امثالآن حضور...