دسته: قانون مدنی

ماده 1278:اقرار هر کس فقط نسبت به خود آن شخص و قائممقام او نافذ است و در حق دیگري نافذ نیست مگر در موردي که قانون آن را ملزم قرار داده باشد.

ماده 1277:انکار بعد از اقرار مسموع نیست لیکن اگر مقر ادعا کند اقرار او فاسد یا مبنی بر اشتباه یا غلط بوده، شنیده میشود و همچنین است در صورتی که براي اقرار خود عذري...

ماده 1276:اگر کذب اقرار نزد حاکم ثابت شود آن اقرار اثري نخواهد داشت.

ماده 1275:هر کس اقرار به حقی براي غیر کند ملزم به اقرار خود خواهد بود.

ماده 1274:اختلاف مقر و مقرله در سبب اقرار، مانع صحت اقرار نیست.

1273:اقرار به نسب در صورتی صحیح است که اولاً تحقق نسب بر حسب عادت و قانون ممکن باشد، ثانیاً کسی که به نسب او اقرار شده تصدیق کند مگر در مورد صغیري که اقرار...

ماده 1272:در صحت اقرار، تصدیق مقرله شرط نیست لیکن اگر مفاد اقرار را تکذیب کند اقرار مزبور در حق او اثري نخواهد داشت.

ماده 1271:مقرله اگر به کلی مجهول باشد اقرار اثري ندارد و اگر فیالجمله معلوم باشد مثل اقرار براي یکی از دو نفر معین، صحیح است.

ماده 1270:اقرار براي حمل در صورتی مؤثر است که زنده متولد شود.

ماده 1269:اقرار به امري که عقلاً یا عادتاً ممکن نباشد و یا بر حسب قانون صحیح نیست اثري ندارد.