بررسی تاثیر عسر و حرج در ضمان قهری عامل زیان در فقه و حقوق(قسمت پایانی)
نویسنده : رازینی، عباسی ؛
(9 صفحه – از 61 تا 69 )
چکیده:
اشاره: قاعده‌نفی‌عسر‌و‌حرج‌ازجمله‌قواعد‌مهم‌فقهی‌است‌که‌فقهـا‌در‌موارد‌فراوانی‌به‌آن‌استناد‌کرده‌اند‌و‌به‌موجب آن،حکم‌به‌نفی‌تکالیف‌یا‌تعهداتی‌که‌مستلزم‌عسر‌و‌حرج‌برای‌مکلف‌یا‌متعهد‌است،داده‌اند.استناد‌به‌این‌قاعده،اختصاص‌به‌باب‌خاصی‌از‌ابواب‌فقه‌ندارد،بلکه‌در‌مباحث‌مختلف،اعم‌از‌عبادات،معاملات‌و‌ضمان‌قهری،مورد‌استناد فقها‌قرار‌گرفته‌است.حال‌باید‌دید‌در‌حقوق‌موضوعه،چه‌دیدگاهی‌در‌خصوص‌اعسار‌متعهد‌و‌تاثیر‌آن‌بر‌مسئولیت ناشی‌از‌ضمان‌قهری‌وجود‌دارد؟پرسش‌اصلی‌این‌است‌که‌دیدگاه‌حقوق‌موضوعه‌در‌خصوص‌تاثیر‌اعسار‌متعهد‌بر مسئولیت‌ناشی‌از‌ضمان‌قهری،چه‌تفاوتی‌با‌دیدگاه‌فقهی‌در‌این‌خصوص‌دارد؟این‌مقاله‌نشان‌می‌دهد،آنچه‌که‌در حقوق‌موضوعه‌ایران‌در‌خصوص‌تاثیر‌اعسار‌متعهد‌بر‌مسئولیت‌ناشی‌از‌ضمان‌قهری‌وجود‌دارد،با‌ماهیت‌قاعده‌نفی عسر‌و‌حرج‌در‌فقه‌متفاوت‌است؛چراکه‌مبنای‌آن،نه‌قاعده‌نفی‌عسروحرج،بلکه‌قاعده‌میسور‌است؛بنابراین،بررسی تاثیر‌قاعده‌نفی‌عسر‌و‌حرج‌در‌ضمان‌قهری‌از‌دیدگاه‌فقه‌و‌حقوق‌موضوعه،موضوعی‌است‌که‌در‌این‌مقاله‌به‌آن پرداخته‌خواهد‌شد.در‌قسمت‌اول‌در‌خصوص‌تعریف‌و‌اقسام‌عسر‌و‌حرج‌و‌تاثیر‌عسر‌و‌حرج‌بر‌ضمان‌قهری‌عامل زیان‌در‌فقه‌توضیحاتی‌داده‌شد،در‌این‌قسمت‌به‌ادامه‌این‌مباحث‌می‌پردازیم.
آخرین دیدگاه‌ها