تحلیلی بر قانون رسیدگی به تخلفات رانندگی/ قسمت اول

نویسنده : پورسالوئی، فتحعلی ؛

(‎3 صفحه – از 54 تا 56 )

خلاصه ماشینی: “تبصره 1-نیروی انتظامی جمهوری اسلامیایران برای مدت حد اکثر ده سال می‌تواند بهدرجه داران کادر مورد وثوق راهنمایی و رانندگیکه دارای دیپلم کامل متوسطه و گواهینامهرانندگی و نیز ده سال سابقه خدمت متوالیدر راهنمایی و رانندگی بوده وآموزش لازم را دیده باشند،اختیارات و وظایفمندرج در این ماده را از لحاظ تشخیص تخلفو صدور قبض جریمه تفویض کند و در مواردخاص و ضروری از افسران کادر و پیمانی سایربخش‌های نیروی انتظامی که آموزش لازم رادیده‌اند استفاده نماید. ماده 4-به مأموران موضوع ماده(2)این قانوناجازه داده می‌شود متخلفین از قوانین و مقرراتراهنمایی و رانندگی را پس از تشخیص تخلفو انطباق آن با میزان جرائم متوقف نمایند ومشخصات وسیله نقلیه و راننده،زمان و محلوقوع تخلف و نوع آن و نیز مشخصات خود را درقبض جریمه درج و به راننده متخلف تسلیم کنند. ب-در مواردی که قرائن و شواهد حاکی از حالتمستی یا استفاده راننده از مواد مخدر و روانگردانباشد،مأموران موضوع ماده(2)این قانون بااستفاده از تجهیزات لازم نسبت به تشخیصحالت اقدام می‌نمایند و در صورت اثبات حالتمستی و بی‌ارادگی حاصل از مصرف مسکرات ومواد مخدر و روانگردان از رانندگی فرد موردنظرجلوگیری و ضمن صدور قبض جریمه به مبلغدو میلیون(000,000,2)ریال و ضبط گواهینامه بهمدت شش ماه توسط نیروی انتظامی،جهت اقدامقانونی به مرجع صالح قضایی معرفی می‌شود.”