هویت ایرانی- اسلامی: تحلیلی گفتمانی

نویسنده : حقیقت، سید صادق؛

(‎20 صفحه – از 91 تا 110 )

چکیده:
از نظر تاریخی، مفهوم «هویت اجتماعی» جایگاهی محوری در نظریه‌‌پردازی‌های روانشناسی اجتماعی و نظریه‌پردازی‌های جامعه‌شناسانه داراست. دیدگاه پسامدرن به شکل خاص هویت را امری سیال و در حال تغییر تلقی می‌کند؛ چرا که هویت امری گفتمانی فرض می‌شود. هویت هر ملتی با فرهنگ آن ارتباط مستقیم دارد. فرهنگ ایرانی تا قبل از مشروطه دو جزیی بود: ایرانی و اسلامی. اما بعد از رویارویی با تجدد، دو عنصر سوسیالیستی و لیبرالیستی به آن افزوده شد. عدم شناخت عمیق غرب و فقدان قدرت نقد فرهنگ مدرن سبب شد عناصر فرهنگ ایرانی به شکلی سازوار کنار هم ننشینند و به یک معنا هویت ایرانی را با مخاطره روبرو سازند. خروج از بحران هویت مستلزم شناخت نسبت صحیح ایرانیت و اسلامیت از یک سو و درک عمیق و نقادانه فرهنگ مدرن از سوی دیگر است.