بررسی علم قاضی به عنوان اساس کشف حقیقت در رسیدگی های قضایی

نویسنده : آقابابا، زهرا ؛

(‎12 صفحه – از 1 تا 12 )

چکیده:
انسانها موجوداتی مدنی الطبع هستند که ناگزیرند جهت برآوردن حاجات و دفع ضرر از خود با هم نوعان تعامل و زندگی نمایند، در نتیجه باید با هم نوع خود ارتباط مستمر و دایم داشته باشد. در مسیر این ارتباطات تبعا هریک از اشخاص دارای حقوق و تکالیفی هستند که رعایت قواعد و قوانین آن به منظور حفظ اجتماع ازهرج ومرج، الزام آوراست. در این فرایند گاهی به دلایل مختلف حقوق اشخاص در تعارض با یکدیگر قرار می گیرند، بدین لحاظ جامعه انسانی به منظور حفظ حریم و رعایت حقوق و جلوگیری از تجاوز به حقوق یکدیگر از ابتدا قواعد و مقرراتی را ترسیم نموده که در قالب عرف و رویه اجتماعی بر روابط خود حاکم می گرداند. از این رو علم شخصی قاضی در فقه اسلامی و قضایی به عنوان یکی از طرق اثبات دعوا پیش بینی شده است که از صدر اسلام با نظر فقها، به ویژه فقهای امامیه، مورد تاکید قرار گرفته است و از دیرمان در محافل علمی و فقهی و حوزوی مطرح بوده و در این رابطه استدلالاتی بیان گردیده که میتوان گفت علم قاضی از اعتبار استنادی برخوردار است و اعتبار بخشیدن به علم قاضی بر اساس مقتضیات زمان فعلی اهمیت بسزایی دارد چرا که با توجه به پیچیدگی دنیای معاصر و خدعه ها و نیرنگها ممکن است با ادله قانونی و شرعی صرف مانند اقرار و شهادت و قسامه نتوان احقاق حق نمود. در تحقیق پیشرو با استفاده از روش تحلیلی توصیفی برآنیم که به بررسی علم قاضی به عنوان اساسی برای کشف حقیقت در رسیدگی های قضایی بپردازیم. طبق یافته های پژوهش علم قاضی به عنوان یکی از مهمترین ادله اثبات دعوی به شمار میآید که از اول مورد توجه قانون گذار الهی و روایات و اجماع فقهای امامیه قرار گرفته است.