ماهیت قراردادهای فروش بازیکنان

نویسنده : رضاپور امند، اعظم ؛ نقی‌زاده علمداری، لیلا ؛

(‎12 صفحه – از 93 تا 104 )

چکیده:
فروش بازیکن و کارگر از مسائل مستحدثه‌ای است که با توجه به نیاز بشر در نظم کنونی جهان رواج پیداکرده است. ازآنجا‌که در بیع، عوض باید مال باشد و مال اعم از عین و منفعت است، ولی فقها بر این نظرند که بیع عبارت است از تملیک عین با عوض معلوم، درحالی‌که در فروش بازیکن و کارگر، کار یا بازی آنان منفعت است؛ بنابراین نمی‌توان آن را بیع به‌حساب آورد بلکه چون انتقال منفعت است باید آن را اجاره یا عاریه دانست. ازآنجا‌که کار کارگر یا بازیکن تبرعی و مجانی نیست عاریه به‌حساب نمی‌آید. پس با توجه به لحاظ مدت که در عقد مقرر می‌دارد آن را اجاره به‌حساب می‌آوریم و قراردادهای قرضی نیز ازنظر حقوقی صحیح است؛ چراکه قانون مدنی قرض منفعت را صحیح می‌داند و ازنظر شرعی نیز با عقد صلح قابل‌توجیه است.