جستاری در تعزیرات منصوص شرعی

نویسنده : مرادی، قاسم ؛

(‎18 صفحه – از 120 تا 137 )

چکیده:
یکی از انواع تقسیم‌بندی جرائم، تقسیم‌بندی از لحاظ اهمیت جرم ارتکابی و شدت مجازات می‌باشد. تعزیرات نوعی از مجازات‌های اسلامی است که از آغاز شکل‌گیری دین اسلام در کنار مجازات حدی به‌وجود آمد، که از نظر اهمیت جرم و شدت مجازات دارای درجه‌بندی پایین‌تری نسبت به حدود است. تعزیرات منصوص یا معیّن شرعی، از جمله موضوعات محل بحث و اختلاف در فقه کیفر یا اسلام است. تعزیرات منصوص فاقد پیشینه در حقوق کیفری ایران است. مقنن جزایی ایران نخستین بار در قانون مجازات اسلامی 1392 بدون ارائه تعریفی از این نهاد و روشن ساختن مصادیق آنها، احکام خاصی را بر آن مترتب نموده و به نوعی با آنها معامله حد نموده است. منظور از تعزیرات منصوص شرعی، مجازات‌های خاص است که توسط شارع مقدس نوع و اندازه آن برای گناهان موجب تعزیر مقرر شده و در قانون ایران نیز برای بعضی جرایم موجب تعزیر آمده؛ نظیر: هم‌جنس‌گرایی مردان، اقرار به زنا کمتر از چهار بار که به‌ترتیب در موارد 237 و 232 ق.م.ا آمده است. بر اساس تبصره 2 ماده 115 قانون مجازات اسلامی مصوب 1392، مجازات‌هایی که در قالب تعزیرات منصوص شرعی هستند، مشمول برخورداری از امتیازات مهمی همچون مرور زمان کیفری، تعویق مجازات و تعلیق مجازات نخواهد بود