آئین حل و فصل اختلافات سازمان تجارت جهانی

نویسنده : آندرو مگی ؛ مترجم : محبی، محسن ؛

(‎31 صفحه – از 67 تا 97 )

خلاصه ماشینی: “ج-ویژگیهای نظام جدید حل اختلاف در سازمان تجارت جهانی 8-تا قبل از تفاهم‌نامه حل و فصل در اختلاف در اوروگوئه، نظام حل اختلافات گات از حیث تصمیم‌گیری بویژه لازم الاجرا بودن آن و حتی ضمانت اجرا نقطه ضعف‌هایی داشت اما اینک با امضای تفاهم‌نامه مذکور علاوه بر روشن‌تر شدن روش کار، نتیجه رسیدگی‌ها نیز قابل پیش‌بینی است و همین شفافیت و ضمانت اجراهای موثر برای تحقیق تصمیمات رکن حل اختلاف، رغبت بیشتری برای الحاق به گات ایجاد می‌کند. هرچند می‌توان استدلال کرد که از نظر حقوقی با الحاق ایران به گات و عضویت در سازمان تجارت جهانی بر اساس یک عهدنامه بین المللی به علت تفوق تعهدات بین المللی بر حقوق داخلی(البته به استثنای قوانین اساسی و بنیادی)، حاکمیت‌ قانون داخلی مانند مقررات صادرات و واردات محدود می‌شود و خواه ناخواه تصمیمات رکن اختلاف بعنوان تصمیم یک مرجع بین المللی که دولت سند مؤسس آن را پذیرفته، الویت خواهد داشت و نمی‌توان به عذر مقررات داخلی از اجرای آن سرباز زد، مگر اینکه در موضوع خاصی که نحل اختلاف است هنگام الحاق از”حق شروط فرار”و سایر امکاناتی که برای تحدید تعهد در گات وجود دارد، استفاده شده باشد که خود مقوله دیگری است و تفصیل آن مجال دیگری می‌طلبد. دیپلماتیک حل و فصل اختلاف وجود دارد، بهتر تامین می‌شود؟ 3-آیا ضرورتی دار دکه اقدامات حفاظتی‌ (Safeguard)چه از حیث شکلی و آئین کار و چه در سطح سازمانی اتخاذ شود با این هدف که توافق‌های دو جانبه بین اعضاء در مورد حل اختلاف، نظام چند جانبه بودن گات و حقوق اشخاص ثالث را به خطر نیاندازد و آن را کم رنگ نسازد؟ 4-آیا لازم است برای حل اختلاف با کشورهای کمتر توسعه یافته مکانیسم‌های اضافی و مناسب‌تری در نظر گرفته شود؟ این مطلب مورد قبول قرار گرفته است.”