جایگاه هیأت عالی حل اختلاف و تنظیم روابط قوای سه‌گانه در دادرسی اساسی
نویسنده مسئول : پوررضائی فشخامی، محمود ؛ نویسنده : عباسی لاهیجی، بیژن ؛
(22 صفحه – از 65 تا 86 )
چکیده:
دادرسی اساسی به‌عنوان سازوکاری برای تضمین منحرف نشدن از قانون اساسی و صیانت از برتری این قانون در سلسله‌مراتب قواعد حقوقی، دو کارکرد اصلی دارد: نظارت بر مصوبات قوه مقننه از نظر مغایرت نداشتن با قانون اساسی و رفع تعارض در صلاحیت‌ها میان نهادهای عمومی. با این حال، در ایران به‌دلیل نبود ساختاری نهادینه درباره کارکرد دوم، این موضوع چندان در کانون توجه پژوهشگران حقوق عمومی قرار نگرفته است. اما به‌نظر می‌رسد در پی تأسیسی به‌نسبت نوظهور در نظام حقوقی جمهوری اسلامی ایران به نام «هیأت عالی حل اختلاف و تنظیم روابط قوای سه‌گانه» که مستند به بند 7 اصل 110 قانون اساسی و حکم مندرج در ذیل این اصل با ابتکار رهبری شکل گرفت، زمان آن فرارسیده است که به این کارکرد دادرسی اساسی نیز توجه شایسته‌ای معطوف شود. ازآن‌جا که هیأت عالی حل اختلاف و تنظیم روابط قوای سه‌گانه وظیفه‌ای جز رفع تعارض در صلاحیت‌ها بر مبنای قانون اساسی بر عهده ندارد، این مقاله به روش تحلیلی و تطبیقی، از یک‌سو، کارکرد هیأت مذکور را در مقام دادرسی اساسی شناسایی کرده و از سوی دیگر، با بررسی تطور سازوکار حل اختلاف در نظام جمهوری اسلامی ایران، همچنین مقایسه ماهیت حقوقی و صلاحیت‌های کنونی هیأت یادشده با نهادهای مشابه در دیگر کشورها، چشم‌انداز تبدیل آن به نهادی اساسی در بازنگری قانون اساسی را مطمح نظر قرار داده است.
آخرین دیدگاه‌ها