اعسار از پرداخت دیه در آینه فقه و حقوق
نویسنده : یزدانیان، محمدرضا ؛
(9 صفحه – از 15 تا 23 )
چکیده:
دیه‌به‌سبب‌جنایت‌غیرعمدی‌بر‌نفس،عضو‌یا‌منفعت‌یا‌جنایت‌عمدی‌در‌مواردی‌که‌قصاص‌ندارد،مقرر‌شده‌است.در صورتی‌که‌محکوم‌‌علیه‌به‌دلیل‌نداشتن‌اموال‌به‌جز‌مستثنیات‌دین‌و‌یا‌عدم‌دسترسی‌به‌اموال‌خود،قادر‌به‌پرداخت‌دیه نباشد،معسر‌محسوب‌می‌شود. در‌خصوص‌حبس‌محکوم‌‌علیه‌معسر‌از‌پرداخت‌دیه،بین‌فقها‌اختلاف‌نظر‌وجود‌دارد.از‌لحاظ‌مقررات‌قانونی‌درصورتی‌که استیفای‌محکوم‌به‌از‌طریق‌مقرر‌در‌قانون‌نحوه‌اجرای‌محکومیت‌های‌مالی‌میسر‌نباشد‌و‌محکوم‌له‌نیز‌متقاضی‌حبس محکوم‌‌علیه‌باشد،وی‌تا‌زمان‌اجرای‌حکم‌یا‌پذیرفته‌شدن‌ادعای‌اعسار‌یا‌جلب‌رضایت‌محکوم‌له،حبس‌می‌شود. با‌توجه‌به‌مواد(435،474و)475قانون‌مجازات‌اسلامی‌در‌جنایات‌عمدی‌و‌غیرعمدی‌در‌صورتی‌که‌به‌دلیل‌مرگ‌یا‌فرار به‌مرتکب‌دسترسی‌نباشد‌با‌تحقق‌شرایطی،دیه‌از‌بیت‌المال‌پرداخت‌می‌شود،اما‌در‌فرضی‌که‌جانی‌در‌قتل‌شبه‌عمد‌در‌قید‌حیات‌و‌در‌دسترس‌است،اما‌مالی‌ندارد،حکم‌قضیه‌در‌قانون‌مجازات‌اسلامی‌بیان‌نشده‌است‌و‌باید‌به‌نظریات‌فقهی‌و رویه‌قضایی‌مراجعه‌نمود. برابر‌ماده‌ی11قانون‌نحوه‌اجرای‌محکومیت‌های‌مالی،چنانچه‌محکوم‌‌علیه‌متمکن‌از‌پرداخت‌دیه‌به‌نحو‌اقساط‌شناخته‌شود،دادگاه‌مهلت‌مناسبی‌برای‌پرداخت‌دیه‌به‌وی‌می‌دهد‌و‌یا‌حکم‌تقسیط‌دیه
آخرین دیدگاه‌ها